zaterdag 31 december 2011

Terrain Terrain


TERRAIN...TERRAIN...


20 minuten voor de landing in Wenen liep ik door het gangpad van de DC 9 naar voren  en keek ondertussen door de raampjes naar buiten.
Tot mijn verbazing zag ik dat we vrij laag vlogen. Ik keek op mijn horloge om te checken of ik me misschien vergist had in de resterende vliegtijd?
Nee, dat was niet zo, maar toch zei ik tegen de stewardessen ( ik was de purser op die vlucht) dat ze de salestrolley maar snel af moesten bouwen en in de pantry vastzetten. Net op het moment dat ik bij de vliegers wilde gaan informeren hoorde ik door de openstaande deur van de cockpit: "whoop, whoop, terrain, terrain..." Nu had ik die warning al vele malen gehoord,  nl. iedere keer als voor de start de checklist gelezen werd, maar nog nooit gedurende een vlucht.
Wat ik wèl wist is, dat het een waarschuwing is dat we te laag vliegen !
Vrij snel daarna werd het Fasten Seatbelt Sign aan gedaan en hield ik mijn PAS-praatje voor de landing.
Nadat de pax waren uitgestapt en de vliegers klaar waren met hun werkzaamheden, vroeg ik aan ze wat er aan de hand was geweest ? Hoezo ? Nou, die terrain-warning bijvoorbeeld ? Och.. de captain wuifde luchtig met zijn hand, dat kwam wel meer voor bij de approach op Schwegat....!
Mmmm.. Ik vertrouwde hem niet. Als dat werkelijk het geval was waarom had hij mij dan, als purser op deze vlucht, niet daarover gebriefd ? En waarom had hij de cockpitdeur open laten staan, zodat de pax op de eerste rijen deze omineuze warning ook konden horen ?

De volgende dagen vroeg ik aan iedere nieuwe cocpitcrew of het waar was dat een terrain-warning kon voorkomen bij de approach op VIE Airport ? Nee hoor, waarom wilde ik dat weten ? Ik vertelde ze mijn verhaal.
Eén van hen probeerde me gerust te stellen. Als er zoiets gebeurde moest er een 'incidenten-rapport' geschreven worden en als er een fout was gemaakt, kon dat hele vervelende consequenties voor de betreffende vlieger(s) hebben.
Dat zal wel, maar mijn vertrouwen in de samenwerking tussen de cockpitcrew en het cabinepersoneel had toch wel een deuk opgelopen en de captain in kwestie? Die bekeek ik sindsdien met geheel andere ogen.

Dit verhaal is eerder gepubliceerd in het boek "Luchtvaartverhalen", samengesteld door Aart van Wijk.



Geen opmerkingen: