Originele approach

ORIGINELE APPROACH

Behoorlijk moe stonden we, na aankomst van een lange vlucht, in de hal van ons hotel in Sydney. Nadat ik de sleutel had ontvangen wilde ik zo snel mogelijk naar mijn kamer. Net toen ik de lift in wilde stappen werd ik ingehaald door de co-piloot.

"Vanavond vanaf 6.00 uur is er een crewborrel op mijn kamer," zei hij, "kom je ook ?"

"OK, bedankt, als ik niet te moe ben zie je me wel !"

Ik was ruimschoots voor die tijd wakker en zo even na zessen, ging ik met mijn flesje wijn op weg naar de kamer van de co-piloot.

Toen ik zijn kamer naderde, vond ik het vreemd dat ik geen geluid hoorde en de deur stond ook al niet open. Nou ja, misschien was ik de eerste, dus klopte ik aan. De deur vloog onmiddellijk open en de co, een badhanddoek nonchalant om de lendenen geknoopt, maakte een zwierige zwaai met zijn arm en ging een pas opzij om mij door te laten.

"Eh, sorry..., ik heb me zeker in de tijd vergist," reageerde ik, en wilde me omdraaien.

"Wacht," riep hij met een olijke blik in zijn ogen, " ik heb maar één bal, wil je hem zien ?"

Ik schoot in de lach, want dat riep bij mij associaties op aan kermisattracties zoals de vrouw met de baard, of het kind met de twee hoofden.

"Nee, dank je," weerde ik af, " is die crewborrel eigenlijk wel bij jou op de kamer?"

"Op de kamer van de captain om 7.00 uur, wil je ècht mijn bal niet zien ?"

"Ga jij je nou maar aankleden, ik zie je daar straks wel !"

De hele verdere reis hebben we niet meer over het voorval gepraat.

Op Schiphol kwam hij afscheid van me nemen.

"Toch jammer dat je mijn bal niet wilde zien," zei hij, "want je hebt wat gemist hoor, maar misschien wil je hem wèl op onze volgende reis zien ? "

Ondanks mijn reserves, moest ik lachen om zoveel doorzettingsvermogen.

"Als je me niet gelooft...er is zelfs een limerick op mijn bal gemaakt!"

"O ja ? Die heb ik nog nooit gehoord !"

Hij citeerde:

"There was a young man from Devizes

Who had balls of different sizes.

One ball was small

Almost no ball at all,

But the other was big and won prizes."

Hij gaf me een knipoog en liep door de automatische schuifdeuren het Bemanningencentrum uit. Hij stapte in zijn auto en reed weg; zijn eenzame bal moest hij, onbezichtigd, weer mee naar huis nemen.

Dit verhaal is eerder gepubliceerd in het boek "Luchtvaartverhalen" , samengesteld door Aart van Wijk