De vorige keer, toen we een paar dagen over stonden hadden we een auto gehuurd en waren naar Guernavaca gereden. Een schilderachtig stadje met een mooie omgeving, waar echter verder niet veel te beleven viel. Bovendien was het weer koud en regenachtig geweest en hadden we om warm te blijven een paar koppen koffie met een flinke scheut Tía María erin gedronken. Dat hielp wel tegen de kou maar de herinnering aan de rest van de dag is daardoor een beetje wazig geworden.
Na navraag binnen de crew bleek dat één andere stewardess en de purser wel met me mee wilden gaan naar Taxco, een stad in de bergen die beroemd is vanwege de zilvermijnen. Als we onze kamers in het hotel ( Holiday Inn, Zona Rosa) inleverden konden we gratis overnachten in de Holiday Inn in Taxco, die wonderschoon boven op een berg lag met prachtig uitzicht over de stad.
Vanaf het busstation in Mexico gingen we met een touringcar op pad.
We reden ruim vier uur door de bergen en het uitzicht vanuit de raampjes was soms adembenemend. Vooral de vele haarspeldbochten en de diepe afgronden naast de weg vond ik spannend, maar ook vermoeiend.
In Taxco bewonderden we onze mooie hotelkamer, die typisch Mexicaans was ingericht met felle oranje en gele kleuren, maar wat hadden we een fantastische uitzicht! Ik had graag de hele middag op mijn terras willen blijven zitten en het brede bed zag er ook uitnodigend uit, want door de tijdsverschillen had ik wel zin in een siësta gekregen. Dat zou natuurlijk zonde van de tijd zijn geweest, dus óp naar het centrum met de bekende VW kever die overal in Mexico als taxi dienst doet (voor mensen met lange benen een crime.)
We slenterden wat door de schilderachtige straatjes
met de vele toeristische zilver- en andere souvenirwinkeltjes, naar de protserige Prisca Kathedraal.
Terwijl we daar naar toe onderweg waren werd ik door een man die mij tegemoet kwam, in het voorbijgaan onzedelijk betast. Mijn adrenalinegehalte schoot binnen een milliseconde omhoog, zodat ik me zonder na te denken omdraaide en de achtervolging inzette om hem, woedend, zo hard mogelijk een paar rake klappen te verkopen, vergezeld van een paar Nederlandse krachttermen met een hoop G's erin. Gelukkig schrok hij zich daarvan zo'n ongeluk dat hij er als een speer vandoor ging.
Na het overdadige interieur van de kathedraal te hebben bezichtigd, dat bekleed was met geroofd goud, moest er gewinkeld worden. Behalve dat ik als arme standby-stewardess geen geld had en me bij vorige reizen al voorzien had van kleding, schaakborden, beschilderde boombasten, keramiek en ander folkloristisch aanbod, heb ik eigenlijk een enorme hekel aan winkelen. Zilver had ik nog niet, maar dat wilde ik ook niet. In een toeristenwinkel zag ik echter een spaarpot in de vorm van een wit beschilderd paardje van aardewerk. Ik dacht aan een cadeautje voor een pas geboren neefje en kocht het na flink te hebben afgedongen.
Dan eindelijk gingen we, na veel winkeltjes in en uit te zijn geweest, wat drinken en nog ergens een hapje eten en daarna terug naar het hotel op de berg.
's Nachts was het heerlijk stil op de kamer. Alles wat je hoorde was gezoem van cicaden en zo nu en dan, in de verte, het geluid van een eenzame auto.
De volgende morgen gingen we weer de bus in voor de terugweg.
Het was een vermoeiende trip geweest, maar ik was wel tevreden met het feit dat ik in Taxco was geweest en dus weer iets van mijn verlanglijstje had kunnen afstrepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten