zondag 7 februari 2010

Horb&Co
























We lagen met zijn drieën aan het zwembad van het Torarica Hotel en dronken loom, want het was vochtig en heet, wat Parbo'tjes, toen we de captain zagen die volledig gekleed op ons af liep. Hij kwam ons zeggen dat hij even naar de stad ging, zodat we in ieder geval wisten waar hij was als hij niet meer terug zou komen. Hè ? Hij sprak in raadsels: waarom zou hij niet meer terugkomen ? Hij had bij de receptie van het hotel gehoord dat er vandaag een opstand tegen het militaire gezag zou uitbreken en hij ging even bij het KLM-kantoor informeren wat de procedure was, voor het geval dat... We wisten natuurlijk van de avondklok, waar we ons overigens keurig aan hadden gehouden, maar waaròm was ons niet helemaal duidelijk geweest. Hoewel... bij mijn vorige reis naar Paramaribo had ik al gemerkt dat er onaangename spanningen bestonden tussen de bewoners en bepaalde militairen uit het leger van Bouterse.

Ik was onverwacht opgeroepen voor een reis naar Paramaribo, waar we drie dagen zouden overstaan. Een leuke onderbreking van mijn Europa-cycli met de DC 9.
Ik had op één van mijn reizen daarvoor al eens een dagtrip over de Surinamerivier gemaakt, waar we uitgestapt waren bij Plantage "De Nieuwe Grond", een sinaasappelplantage die half overwoekerd was door het oerwoud. Een Engels echtpaar had hem een half jaar daarvoor overgenomen. Wat ze over hun ervaringen vertelden klonk echter niet hoopvol. De arbeiders waren dagloners en kwamen alleen maar werken als ze geld nodig hadden en op die manier kregen ze niet genoeg werkkrachten om de boel draaiende te houden. Van hun oorspronkelijke idealen was nog maar bitter weinig over en dat was hun aan te zien.
Deze keer was het de man van één van onze stewardessen, die daar gestationeerd stond voor een groot bedrijf, die ervoor zorgde dat we genoeg vertier hadden. Zo bezochten we een markt en gingen daarna kijken naar een Kota Missie Show. We keken, net als toeristen in Nederland als ze Marken en Volendam bezoeken, naar mensen in klederdrachten maar dan ietsje exotischer, vooral de kleine meisjes waren wel lief.
Daarna waren we uitgenodigd voor een party bij Hindoestanen ergens in het oerwoud bij Saramacca. Een feest: daar waren we altijd wel voor in, dus propten we ons in een busje en reden een paar uur over een weg, waar links en rechts alleen maar rimboe te zien was. Toen we aankwamen werden we hartelijk verwelkomd en ons werd verzocht ons zoveel mogelijk tegoed te doen aan het aanwezige voedsel en de drank. Ondertussen hadden we best wel honger en vooral dorst gekregen dus deden we wat van ons verwacht werd. We zaten net gezellig aan tafel toen er een paar jeeps voor de tuin verschenen waaruit een stelletje mannen en vrouwen stapten, die onder begeleiding van lijfwachten met Uzi's in de aanslag, aan een tafel gingen zitten. Wie waren dat, vroegen we ons af ? Men fluisterde dat onder de mannen Horb zat en een ander die Minister van Landbouw was. Het was wel duidelijk wat de vrouwen waren. Geen van deze personen was uitgenodigd. De indringers dronken pure whisky en werden alsmaar luidruchtiger; het was een sinister stelletje en er ging een zekere dreiging van ze uit. We voelden ons niet meer zo op ons gemak, zeker niet als een paar meter verderop een paar kerels met machinegeweren naar je staan te kijken. We besloten daarom het feest vroegtijdig te verlaten en we waren, helaas voor de gastheren, niet de enigen.

Daar moest ik aan denken, terwijl we op de terugkeer van de captain wachtten. Dat duurde niet lang.
'Nou jongens, geen problemen hoor. De opstand is nog even uitgesteld vanwege de vele feesten die er de komende tijd gepland staan, maar daarna gaat het gebeuren. We gaan morgen dus gewoon naar huis.'
Oh, nou gelukkig dan maar. Daar namen we nog een biertje op en gingen 's avonds eten bij de Chinees aan de overkant van het hotel. Nog even dansen bij de Diamond Club en netjes terug naar het hotel voordat om 24.00 uur de avondklok begon.

Een paar maanden later vonden de decembermoorden plaats. Bouterse en zijn maten waren kennelijk iets eerder uitgefeest dan hun tegenstanders.



Geen opmerkingen: