maandag 27 oktober 2008

We 've only just begun




'We 've only just begun' zongen de Carpenters, terwijl ik het gordijn openschoof. Ik keek naar de waterval, die ononderbroken in de vijver, beneden, kletterde. Daar zwommen de veelkleurige karpers lui door elkaar heen en de tuinlieden, die witte handschoenen droegen knipten de azaleaheggen. Ik dacht aan gisteren toen we geland waren met aan weerszijden van de baan brandweerwagens en ambulances. We waren gestart in Bangkok, en zouden via Manila naar Tokyo vliegen. Na de start in Manila was er iets misgegaan : 'een hydraulisch lek 'werd aan ons, cabinebemanning, meegedeeld. Wat had dat voor consequenties ? Er kon van alles misgaan, maar vooral tijdens de landing in Tokyo, waar het regende. Het landingsgestel kon , als het al uitklapte, tijdens de landing weer inklappen. In de cockpit zaten de vliegers en BWK's met het A(ircraft) O(perations) M(anual) voor hun neus en wij konden niets anders doen, dan alle bagage van de passagiers uit de rekken boven hun hoofden halen en dat elders, bv. in de toiletten, stouwen. De captain zou omroepen, dat dat nodig was omdat hij een harde landing verwachtte in Tokyo.
Dat was spannend ! De steward vroeg aan me, tijdens de landing:" moet ik nu de noodhouding aannemen ?" Ik, als ervaren stewardess (!) verzekerde hem, dat we vanuit de cockpit het bevel daarvoor zouden krijgen, maar als dat niet kwam konden we gewoon blijven zitten op ons klapbankje.
Gelukkig was alles goed gegaan en konden we ongedeerd naar het hotel afreizen. Daarna werd iedereen een beetje dronken, omdat we beseften dat het net zo goed fout had kunnen aflopen.
En toen gebeurde het. A5 had al vanaf Athene, Karachi en Bangkok geprobeerd om te te versieren, maar ik had hem afgeweerd, weliswaar met moeite, maar toch.. Echter na gisteren , nadat ik me gerealiseerd had, dat ik wel dood had kunnen zijn, had ik toegegeven. Het schijnt waar te zijn, dat je eerder verliefd wordt in gevaarlijke situaties. Gewoon een kwestie van hormonen of overlevingsstrategie of i.d.
Ik keek naar de waterval, de vijver, de koi en de prachtige Zen-tuin. De zon scheen. Het beloofde een mooie dag te worden en ik ging vandaag genieten van mijn terugkeer in Tokyo.
Ik leefde nog en het leven was mooi!

Geen opmerkingen: